بررسی آلودگی با هلیکوباکتر پیلوری به وسیله سرولوژی در اهداکنندگان خون به سازمان انتقال خون سال 1380

مقدمه : با توجه به توانایی هلیکوباکترپیلوری در ایجاد گاستریت مزمن فعال ، زخم پیتیک، گاستریت آتروفیک مزمن ،آدنوکارسینوم و لنفوم معده و احتمالاً آنمی پرنیسیوز، بررسی شیوع آلودگی به این میکروب در هر جامعه از نظر تعیین نسبت نقش اتیولوژیک این عامل در مقایسه با سایر عوامل ایجاد این بیماری ها و به دنبال آن طرح ریزی اقدامات تشخیصی و درمانی مناسب، اهمیت زیادی دارد. روش کار : در این مطالعه توصیفی سرم خون اهدایی یک فرد از هر 4 فرد مراجعه کننده جهت اهداء اختیاری خون به سازمان انتقال خون زنجان از نظر وجود و تیتر igg ضد هلیکوباکتر پیلوری به روش elisa در آزمایشگاه بیمارستان ولی عصر(عج) زنجان از 1/9/80 تا 1/12/80 مورد بررسی قرار گرفت. افرادی که سابقه درمان هلیکوباکتر پیلوری داشته اند از مطالعه حذف شدند. اطلاعات مربوط به افراد شامل سن، جنس، میزان تحصیلات، تعداد افراد خانوار، متوسط درآمد ماهیانه، محل زندگی( شهر-روستا) منطقه سکونت ، وجود آب گرم دایم در منزل و نیز علایم مربوط به سوء هاضمه توسط پزشک عمومی در فرم ثبت اطلاعات، ثبت شد و سپس نتایج توسط نرم افزارssps با توجه به اهداف اصلی و فرعی طرح مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . نتایج : آنتی بادی ضد هلیکوباکتر پیلوری در سرم 1/73 درصد افراد مورد مطالعه مثبت بود. تفاوتی بین دو جنس مذکر و مونث وجود نداشت. میزان مثبت بودن آنتی بادی با پایین تر رفتن کلاس اجتماعی و اقتصادی افزایش پیدا می کرد و با افزایش سن میزان مثبت شدن آنتی بادی بیشتر می شد. تفاوتی در مثبت شدن آنتی بادی در افراد واجد و فاقد سوء هاضمه وجود نداشت. نتیجه گیری : شیوع هلیکوباکتر پیلوری در زنجان در حال حاضر قابل توجه می باشد. بنابراین درصد قابل توجهی از بیماری های دستگاه گوارش فوقانی در جامعه ما می تواند ناشی از هلیکوباکترپیلوری باشد. این احتمال به خصوص در افراد مسن تر و یا افراد با وضعیت اجتماعی و اقتصادی پایین تر بیشتر می شود. واژه های کلیدی : هلیکوباکترپیلوری – سرولوژی –